Buzowało w niej… kotłowało się w środku. Trudno było to opanować i z dumnie zadartym pyskiem stać, czekając co nastąpi za chwilę, za dwie.
Czy się bała?
Tłumaczono jej i jej braciom i siostrom co ich czeka, jakie niebezpieczeństwa i zagrożenia będą na nich czyhać, kazano nawet wybierać drogę. Nikt nie zrezygnował, nie na tym etapie.
Strach wybito im kijami z łbów, czuli tylko podniecenie. Ekscytację tym co się z nimi stanie. W gronie tak nabuzowanych młodzików niełatwo było o bójkę zakończoną kalectwem, jeśli nie śmiercią. Niechętnie równano szyk i prostowano się przed starożytnymi. Każdy chciał widzieć ochrę, szamana i Lorda.

Z rzędu błysło bursztynowe oko. Przekrzywiła łeb bokiem by lepiej widzieć kocioł.
Wyprostowała się. Z pomiędzy wąskich warg wysunął się cieniutki, różowy język. Jego nie znała. Szaman…
Język zadygotał w powietrzu badając postać. Był inny niż Lord którego znała, którego była własnością i od którego tyle dostała razów.

Na smukłym pysku zadrgało światło pochodni, jednej z niewielu jakie zapalono. W tym świetle była prawie czarna. Gdzie nie gdzie tylko odbijała się od łuski granatowa poświata świadcząca o tym że w pełnym słońcu, ta młódka błyszczy niebiesko.

Rozdęła nozdrza i fukła. Dym kadzideł wżerał się w delikatne nozdrza i dławił, dusząc i wewnętrznie nakazując zamknięcie powiek, by nie ranić oczu z których nie mogły przecież spłynąć łzy, w ten sposób dając im ukojenie.

Po karku przechodziły dreszcze. Mięśnie na zadnich łapach kurczyły się zmuszając ich do lekkich przysiadów i dreptania w miejscu.
Kłapła w powietrzu potężną szczęką na towarzysza który za bardzo na nią wszedł.

Gdy usiedli tak,jak im nakazano rozległa się pieśń prowadzona głosem Arcyszamana.Zaraz też dołączył do niego Lord oraz Starożytni.Ich grube, basowe głosy odbijały się echem wśród kamiennej krypty  niczym dźwięk bębnów.Pieśń opowiadała ich samych,to co czai się w każdej gadziej duszy.Słychać w niej było tentem kroków ogromnych łap miażdżących setki kości i wiatr hulający po bezkresnej równinie.Słów nie było..dla jaszczurów na nic one bo to serce dopowiadało to,co słyszeć mieli.Sztandary z czerwonymi płótnami, obwieszone setkami czaszek ,poznaczone szramami pazurów.Kroki gniewu, chrzęst łamanych gnatów,smak oraz mdły widok krwi.Zapomnienie się w swoich odczuciach,pierwotnych doznaniach.Odłączenie iskry życia z okowy swego umysłu i przeniesienie jej głębiej...ku samemu sercu swej rasy.

Dym który ich otaczał uniósł się aż pod ich gardła zmieniając powoli kolor na zgniłozielony.Otaczała ich mgła...

Zapach ochry skłaniał do zamknięcia oczu,rozluźnienia mięśni.Odpłynięcia,zanurzenia się.Powolnej utraty świadomości.

Głosy Starożytnych były bębnami
Głos Lorda  rykiem bestii
Głos Arcyszamana drogą w głąb

Znaki na ciałach przyszłych Krwawych zalśniły bladym światłem.Świat przestawał istnieć chybotał się na krawędzi...

Głosy Starożytnych były drganiem
Głos Lorda pchał w głąb
Głos Arcyszamana pilnował by nie spadli

Nadchodził trans.Wkrótce zatracą jakikolwiek kontakt z rzeczywistością.Staną się sobą i swoimi Przodkami jednocześnie.Wrócą do korzeni.Braku myśli.Ku początkom...

Objaśnienie:
//Ochra wchodząc w reakcję z dymem w pomieszczeniu zaczyna opalizować,a opary zmieniają kolor.Następuje proces nakrotyzowania młodych (staży są na takie dawki uodpornieni z racji wieku).Pieśń zlewa się w jeden,ciągły "odgłos" dający rytm światu jaki widzą młodzi pod wpływem narkotyku//

Głosy śpiewających zlewały się w jeden chór słyszalny jakby z daleka.Nadający rytm ich powoli rozpoczynającej się podróży.Śpiew świata wokoło nich,melodia ukryta w duszach niezależnie od przekonań,płci,wieku.To co ich łączyło.Korzenie,początek,wspólna część duszy.To właśnie tam mieli się udać.Tak jak nauczał ich szaman Klanu Krwawego Pazura: "Musicie zanurzyć się w głąb siebie samych,odnaleźć to co najstraszniejsze i okiełznać by stać się pełnymi Panami samych siebie..."


Śpiew cichł jakby z momentu na moment.Zdawało się iż obraz komnaty faluje lekko przed oczami młodzieży.Znika,by pojawić się znowu gdy raz otworzą,raz zaś zamkną coraz cięższe powieki.Z każdym zaś otworzeniem coś się zmieniało...Świat najpierw falował,bicie serca zaczynało być coraz donośniejsze....oddech wydawał się uderzeniem fal o skaliste wybrzeże....opary które ich otaczały zmieniały kolor na jaskrawą zieleń...Na ścianach,innych jaszczurach....nawet na Arcyszamanie czy wydawałoby się samej rzeczywistości ,powietrzu...pojawiają się jakieś znaki.Pierwotne,proste hieroglify.Takie,jakie towarzyszyły im od zalania dziejów....Kolejne mrugnięcie...już nie byli sami w komnacie.....


....pojawili się dziesiątkami.Z każdym mrugnięciem przybywało ich.Milczących,spoglądających na nich.Byli tam...Lekko przeźroczyści,wielcy.Jaszczury obojga płci jakby utkani z przeszłości.....ruszyli.W niemym pochodzi wprost na nich,brodząc w oparach dymu.Ruszyli ku młodym,ku swoim odległym w epokach dzieciom by zabrać.....z każdym mrugnięciem byli coraz bliżej.....zabrać w ciemność.

//Utrata świadomości przez młodzież//