Na przestrzeni wieków Letaa zmuszeni byli przyjąć rolę handlarzy, co nie zmienia faktu, że wciąż - mimo niewielkiej liczebności - pozostają niebezpiecznymi przeciwnikami w walce, lecz to dotyczy każdego Reptiliona, a mowa tu jest o nich nie jako pojedynczej jednostce, ale wszystkich Zeret Szajara, połączonych w jedną Acum Szajara, o których mowa będzie jeszcze poniżej. Struktura ich społeczeństwa nieuległa jakiejś większej zmienianie. Można nawet wysunąć (dosyć śmiałe zresztą) przypuszczenie, że pozostała nie zmieniona od dnia, w którym przyjęła obecną formę.

Nomadzi zamieszkują pustynię i są uważani (obok czarnoskórych ssaków) za rdzennych jej mieszkańców. Nie zajmują jednakże żadnego terytoria i nie posiadają własnych miast, choć samą midbar (pustynia) uważają za to za "swoją własność". Na stałe sprawują kontrolę nad oazą Al-Harath, którą pozyskali po wcześniejszym, siedmiodniowym okupowaniu. Z Al-Harath regularnie wysyłane są karawany do Reptilii z towarami, które napływają ze wszystkich zakątków pustyni.

Ze względu na koczowniczy tryb życia Letaa nie tworzą stad, lecz niewielkie plemiona zwane Zeret Szajara, które zazwyczaj liczą od piętnastu do trzydziestu osobników (bardzo rzadko przekraczają jednak liczbę dwóch dziesiątek). Każda Zeret Szajara przybiera również swoją własną nazwę, ażeby móc odróżnić się od pozostałych, np.: Zeret Szajara Nachasz (Plemię Żmij, obecnie już nieistniejące, najprawdopodobniej wszyscy polegli w czasie Piaskowych Wojen). Na czele Zeret Szajara stoi Rosz (odpowiednik Wodza) oraz jego doradca Kohen, czyli szaman-kapłan. Następnie w hierarchii są kolejno żona/mąż Rosz, a dopiero potem żona/mąż Kohen (ewentualne pokrewieństwo z Rosz nie ma tu żadnego znaczenia). Każdy z samców ma prawo tylko do jednej samicy i nie może mieć ich więcej, co obowiązuje absolutnie każdego przedstawiciela płci męskiej Letaa i jest ściśle przestrzegane. To Rosz decyduje o Zeret Szajara, Kohen może mu tylko doradzać i sugerować , nie ma jednakże większego wpływu na podejmowane decyzje Wodza, lecz może je podważyć, co jednak nie jest spotykane, bowiem zwykle kończy się niechybną śmiercią szamana-kapłana. Jak zapewne niektórzy już zauważyli szamani, mimo szacunku jakim są darzeni, nie mają zbyt wielkiej władzy nad Reptilionami z danego Zeret Szajara, gdyż ostatnie słowo i tak należy do Rosz, który pełni także funkcję sędziego rozstrzygającego tylko i wyłącznie plemienne spory. Małżeństwa między dwoma różnymi Zeret Szajara w obecnych czasach nie mają miejsca. Stary zwyczaj nakazuje jednak w takich przypadkach założyć nowożeńcom swój własny Zeret Szajara, a te z których pochodzą muszą oddać pod ich pieczę cztery pisklaki (dwie samiczki i dwa samczyki). Wszystkie Zeret Szajara mogą posiadać takie same lub podobne obyczaje, rytuały i święta. Wszyscy bez wyjątku obchodzą jednak święto noszące nazwę Pięciu Świętych Dni Matki, Dni Spokoju, które - jak wynika z samej nazwy - trwa pięć dni po ostatnim miesiącu ostatniej pory. W czasie jego obchodów urządza się wielkie uczty, rozpala ogniska i wznosi chwalebne pieśni. Karawany ustają, nie prowadzi się handlu, pojedynków, ale bawi się razem z innymi.

Największym szacunkiem i poważaniem, a także... niepodzielną władzą wśród Letaa cieszy się Melech. On lub Ona jest bowiem synem/córką samej Em i Hisztolelut, a zatem w jego żyłach płynąć musi boska krew - przynajmniej tak uważają same Dzieci Pustyni. Wola Melech jest wolą bogów, on jest sprawiedliwym sędzią, który rozstrzyga spory między plemionami, on jest najwyższym szamanem-kapłanem (potrafi komunikować się z Przodkami oraz Duchami) i przywódcą wszystkich Nomadów. Kontroluje istniejące Zeret Szajara i jako jedyny może zwołać Acum Szajara, czyli połączyć plemiona w jedno wielkie, któremu osobiście nadaje nazwę. Jednakże Acum Szajara nie miało miejsca od czasów zajęcia Al-Harath, w którym znajduje się siedziba Nicchijut (jak czasem nazywany jest Melech). Tylko syn bogów (jeśli obecnie Melech jest samcem) może posiadać więcej niż jedną samicę, dlatego też często utrzymuje on swój własny harem - samice, które go tworzą nie są jednak jego żonami, lecz osobistą własnością. Jeśli Melech jest samicą, to może ona wówczas parzyć się z każdym samcem, którego uzna za godnego tego zaszczytu.

Ponieważ Letaa posiadają wielu bogów (nie licząc boskiej pary), to każdemu z nich zbudowano w Al-Harth świątynię. Nie są one jednak szczególnie wzniosłe, gdyż mimo swych rozmiarów, oaza nie jest miastem. Nie zmienia to jednak faktu, że pomniejsi bogowie są niemal zapomniani, choć ich świątynie nadal funkcjonują. Każdą z tych świątyń prowadzi Arcykapłan danego bóstwa. Raz do roku każda świątynia zabiera ze wszystkich Zeret Szajara dwoje dzieci: samca, który zostanie w przyszłości kapłanem oraz samicę, której wyznacza się los kapłanki. Kapłanki w społeczeństwie Nomadów mają dostarczać rozrywki kapłanom oraz im pomagać, a także służyć innym dobrą radą czy też przynosić ukojenie w każdej innej sprawie. Tylko kapłanki Em i Hisztolelut pozostają nietknięte do końca swych żywotów. Ten święty zwyczaj nie dotyczy jednak kapłanek pozostałych bóstw, lecz ich pisklęta pozostają pod opieką danej świątyni.

Ponieważ Letaa są handlarzami wyznacza się spośród nich jeden Zeret Szajra, który kursuje z towarami do Reptilii. Takie plemię otrzymuje liczne przywileje, nie może jednak posiadać młodych, dlatego oddaje się je do świątyni, gdzie są wychowywane i otrzymują stosowne nauki, by - kiedy już dorosną - powrócić do plemienia, aby zastąpić starszych osobników. Rosz takiego plemienia otrzymuje miano Chejl Raglim oraz - jeśli jest samcem -  sposobność posiadania niewielkiego (od trzech do pięciu samic) haremu, a jeśli Rosz jest samicą może posiadać kilku "towarzyszy" w takiej samej liczbie (pod warunkiem, że nie są żonaci). Wódz takiego Zeret Szajra jest zazwyczaj osobnikiem o niemałej inteligencji i sprycie, bowiem często zdarza się, że sprzedając swój towar oszukują głupszych od siebie ("ofiarami" najczęściej padają Daggonowie).